Vele huisdiereigenaren hebben al wel eens een teek op hun dier gevonden en maken zich dan (terecht) zorgen. Teken kunnen heel wat nare ziekten overbrengen, de meest bekende hiervan is wellicht de ziekte van Lyme. Hoewel ook katten wel eens teken hebben, worden zij hier zelden ziek van. Katten blijken veel minder gevoelig te zijn voor tekenoverdraagbare ziekten. Bijgevolg zullen de blogs over tekenoverdraagbare ziekten  dus vooral gaan over het ziektebeeld zoals dat bekend is bij honden.

Wat is de ziekte van Lyme?

De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Deze bacterie wordt overgedragen door Ixodes teken en studies tonen aan dat de bacterie pas 36 tot 48 uur na vasthechten wordt overgedragen. De bacterie vermeerdert zich eerst ter hoogte van de huid waarna verspreiding optreedt naar meerdere organen. De Ixodes teek kan eveneens Anaplasma phagocytophilum bij zich dragen waardoor een hond gelijktijdig besmet kan worden met Anaplasma en Borrelia. Honden die zo een dubbele infectie doormaken hebben meer kans op het ontwikkelen van symptomen.

De ziekte van Lyme bij de hond is niet te vergelijken met de ziekte bij de mens

Lyme uit zich bij honden totaal anders dan bij mensen. Terwijl mensen vaak ziek worden als ze besmet worden met Borrelia, zien we bij honden dat slechts 5 tot 10% van de besmettingen tot symptomen leiden. De symptomen die optreden zijn het gevolg van een overdreven reactie van het immuunsysteem. Mensen krijgen heel snel klachten van de ziekte en de eerste klacht is meestal de bekende uitslag op de huid ‘erythema migrans’. Honden daarentegen krijgen de symptomen pas enkele maanden nadat ze besmet geraken en ontstaat er geen uitslag op de huid.

De volgende symptomen kunnen wijzen op de ziekte van Lyme:

• Koorts
• Arthritis: opzetting van één of meerdere gewrichten met erge mankheid als gevolg.
• Opgezette lymfeknopen
• Lusteloosheid
• Nierproblemen (‘Lyme nefritis’): Labradors en Golden Retrievers lijken hier gevoeliger voor dan andere rassen.

Een positieve test is nog geen diagnose

Aan de hand van een antistoffen bepaling in het bloed (‘serologie’) kan men aantonen dat een hond ooit blootgesteld is geweest aan Borrelia, maar hiermee stelt men in principe niet de diagnose van de ziekte van Lyme. Vele honden zijn ooit in contact geweest met Borrelia en hebben dus een positieve antistoffen titer zonder enige symptomen. Ook zijn sommigen honden ooit gevaccineerd voor de ziekte van Lyme. Om onderscheid te maken tussen antistoffen opgewekt door vaccinatie en deze door een daadwerkelijke infectie kan men antistoffen bepalen die gericht zijn tegen het C6 antigen. Er zijn hierbij 2 soorten testen:

• De kwalitatieve test: hierbij krijg je een positieve/negatieve uitslag.
• De kwantitatieve test: hierbij krijg je een titer. Dit betekent dat de uitslag een cijfer is welke aangeeft hoeveel antistoffen een dier heeft. Hoe hoger de titer hoe meer kans dat de symptomen ook daadwerkelijk veroorzaakt worden door de Borrelia bacterie.

De diagnose kan dus eigenlijk pas met grote zekerheid gesteld worden als je hond:

• Deze bijpassende symptomen heeft.
• Deze een hoge C6 antistof titer heeft.
• Deze geen andere onderliggende ziekte heeft die de symptomen kunnen verklaren.

Antistoffen tegen Borrelia ontstaan 3-5 weken na de infectie. Heeft je dier recent een teek gehad en wil je weten of je dier besmet is geraakt, wacht dan minstens een maand om te testen. Maar in principe is testen helemaal niet nodig zolang je dier geen symptomen ontwikkelt. 

Hoe wordt de ziekte van Lyme behandeld?

De behandeling van de ziekte van Lyme bestaat uit een door de dierenarts voorgeschreven antibioticum (Doxycycline) gedurende 30 dagen en eventuele pijnmedicatie (indien nodig). Indien de klachten veroorzaakt werden door Borrelia dan zou er binnen 2 dagen een duidelijke verbetering moeten optreden. De titer kan niet gebruikt worden om de respons op therapie te beoordelen omdat het tijdstip van het dalen van de titer onvoorspelbaar is.

Hoe kan ik een Borrelia infectie bij mijn hond vermijden?

Hoewel er een Lyme vaccinatie bestaat is het vaccineren tegen de ziekte niet het meest logische om te doen. Niet alleen omdat de meeste honden niet ziek worden van de bacterie maar vooral omdat teken ook andere ziekten overdragen die minstens even gevaarlijk zijn. Bovendien kan het vaccin een erg pijnlijke injectieplek teweegbrengen. Een goede tekenbestrijding is dus de boodschap! Hierover vind je meer uitleg in onze blog ‘Teken bij honden en katten’.

Voorkomen werkt natuurlijk altijd beter dan genezen, daarom adviseren wij bij Quisp om je hond het gehele jaar door te behandelen met een middel dat teken die bijten snel doodt. Wat betreft de spot-on pipetten hebben de Vectra-3D en Advantix de snelste werking. Op het gebied van anti-teek halsbanden heb je het beste resultaat met de Seresto en Scalibor halsbanden.

De informatie op deze website is uitsluitend bedoeld voor algemene informatieve doeleinden en mag niet worden opgevat als medisch advies of als vervanging van advies van een dierenarts.

Wij zijn wettelijk beperkt in het geven van gezondheidsclaims of medische indicaties over het gebruik van voedingssupplementen. Voor persoonlijk advies over het gebruik van onze producten, afgestemd op jouw specifieke situatie en behoeften, nodigen wij je uit om contact met ons op te nemen. Onze deskundigen staan klaar om je te helpen met vragen.